Verbinding

Ik hou ervan als de dingen kloppen. Een ziekte die ik als kind niet overleef, omdat er in mijn jeugd een heleboel niet klopt.

En als dingen niet kloppen, dan probeer ik ze af te dwingen, kloppend te maken. Zodat het leven weer veilig voor me voelt. Maar ik weet dat dat niet werkt.

Al een poosje ben ik ervan overtuigd dat mijn lijf niet klopt en dat is lastig. Want zonder dat het klopt wil ik het leven niet echt. Gevoelens stromen niet en ik mis de verbinding met mijn lijf.

Kleine stroompjes komen af en toe binnen. Ik probeer daarvoor dankbaar te zijn. Alleen stuit ik op het willen kloppende karakter van mij;-) Volgens mij stroomt alles op de verkeerde plekken. Ik voel iets in mijn rug wat normaliter in mijn buik zat of ik voel dingen alleen in mijn brein. Of het is enkel energie zonder gevoelens of gedachtes daarbij.

Dat vind ik ingewikkeld en het stoort mij. Ik wil weer 'gewoon.'De hartsverbinding, de volle stroom van onder naar boven en terug. Voluit ervaren en leven, dat is waar ik van houd.

Ik wandel me stuk, want ik wil de verbinding terug. En daarom is het denk ik goed om verbinding te maken met mijn lijf. Maar sinds gisteren wil ik dat geforceer eindelijk kwijt en ik drink gewoon even een glas wijn. En daar stroomt heel even iets van buik naar hart, in mijn beleving zoals het hoort. En daar hou ik van. Dat het even klopt