Ruimte

Als ik rondloop in de praktijkruimte van S. voel ik me vrij en weer een beetje de oude mij. Het bewegen voelt gemakkelijk. Ik voel de energie stromen en ik associeer met mijn brein het gevoel op reis te zijn. Dat betekent dat ik me zorgeloos voel en zin heb in het leven.

De afgelopen dagen duik ik onwillekeurig in mijn oude patroon van grip en controle willen houden naar de dingen om me heen. Dat betekent dat gedachtes plakken en dat  ik lang met dingen bezig ben waar ik me zorgen over maak of weinig grip op lijk te hebben. Ook keuzes maken vind ik dan lastig. 

Het is lang geleden dat ik me zo vrij heb gevoeld. Ik was er naar op zoek en deze ruimte plus de oefeningen lijken me een beetje terug te brengen naar mijn zorgeloze 'zijn'.

S. legt me uit hoe ik soms in een constante stand van paraatheid leef en hoe mijn lijf weer moet wennen aan de gewoonte te ontspannen.

En dat klopt. Thuis zit ik soms in een constante zorgmodus en lijk ik af en toe opnieuw verslaafd aan mijn denken.

De ruimte waar we de oefeningen doen, lijkt wel een vakantiehuisje.  Het is knus ingericht, rustgevend en toch met alle kleuren van de regenboog erin aanwezig.

Van een drukkend gevoel op mijn borst en een wiebelend strak gevoel in mijn benen ga ik uitgedaagd door S.  naar vrij van me af bewegen, waardoor ik weer een beetje als mijn oude ik door de kamer dans.

En dat maakt ruimte, ruimte in mijn hoofd voor andere dingen, maar bovenal ruimte in mijn hart voor de liefde.