Midden in een orkaan is het stil. Daar wil ik zijn, precies in het midden. Zo voelt het, het midden als fijne plek. Het is er zacht en rustig en ik adem er gewoon maar wat. In het midden zit mijn zijn. Daar zit ik niet vast in het denken.
Daar ben ik gewoon ik, in de rust, in contact met mijn lichaam. En dus ook meer in contact met het vertrouwen in het leven.
Vandaag neem ik twee keer de tijd voor een korte meditatie en hoewel het rustig is in mijn lijf, gaat mijn hoofd als een malle tekeer. Zelfs waar er geen enkele zorggedachte omhoog komt, wil zij er eentje van maken.
Het is bijna letterlijk of ik aan mezelf trek als een vriendje dat me wil komen overhalen te spelen. het lijkt wel alsof het wil zeggen 'kom hierheen, maak je hier zorgen over, dan hebben we nog wat te spelen'. Maar ik blijf kordaat en daadkrachtig, want ik heb geen zin in dat spelletje.
Het vermoeid, het is ondankbaar en ik ervaar er geen liefde van.
En dus blijf ik stil, in het midden, luisteren naar en concentreren op de ademhaling. En laat ik mijn gedachten lekker gaan.
En zo blijf ik gecenterd.
En iedere keer als het weer aan me blijft trekken, blijf ik daar ook. Ik laat me gewoon niet gek maken vandaag.
Die power zou ik wel een paar daagjes vaker in de week willen hebben.
Zo in het midden van de orkaan belanden, waar het stil is en overzichtelijk en waar ik kies voor de rust.
Reactie schrijven
Marlies (donderdag, 20 juli 2023 18:08)
Ow wat heerlijk om te lezen hoe je zo fijn, dapper en krachtig, zo kordaat je eigen midden inneemt. Dat is pas een prachtige stap! Met heel veel liefs voor jou in je eigen fijne midden, geland op de plek waar JIJ mag ZIJN. Lekker luchtig, lekker liefdevol, lekker speels, zacht, vrolijk, vrij, gewoon lekker jij.